Γράφει ο Θεολόγος – Εκκλησιαστικός
Ιστορικός – Νομικός κ. Ιωάννης Ελ. Σιδηράς
Η ΜΕΓΑΛΗ
ΕΚΚΛΗΣΙΑ
ΩΣ ΣΚΗΝΙΤΙΣ ΚΑΙ
ΤΩΝ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΠΕΝΗΤΩΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ
ΕΝΔΗΜΟΥΣΑ ΚΑΙ
ΠΑΡΕΠΙΔΗΜΟΥΣΑ ΑΛΛΑ ΕΣ ΑΕΙ ΜΕΓΑΛΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ
· Η θεοπνευστική προσέγγιση της παραδοξότητος του
Μυστηρίου της Μεγάλης Εκκλησίας από τους ιεροφάντες Φαναριώτες Αρχιερείς
Χαλκηδόνος Μελίτωνα και Περγάμου Ιωάννη.
· Η Μεγάλη Εκκλησία ως Σταυραναστάσιμη Πρωτόθρονος Ιερά
Καθέδρα της Ορθοδοξίας καθίσταται ζώσα μαρτυρία και παράδοξο μαρτύριο
Ορθοδοξίας μέσα στην σωστική περιπέτεια του Θεού.
· Υπεράνω της κτιστότητος του χωροχρόνου η Μεγάλη
Εκκλησία επιβιώνει παραδόξως μέσα στην διαχρονία της πρωτίστως και εξόχως ως
θεολογική έννοια εκφαίνουσα, κηρύττουσα και προσφέρουσα ως πρόταση ζωής «εις
πάντα τα έθνη» τον ίδιο τον ενανθρωπήσαντα Θεό.
Απερινόητο
και ακατάληπτο το όντως Μυστήριο της Μητρός Αγίας Μεγάλης του Χριστού
Κωνσταντινουπολίτιδος Εκκλησίας και αδύνατή η νοησιαρχική προσέγγιση αυτού
ωσάν να πρόκειται για τον αναφή θείο γνόφο. Ακόμη και η περιφραστική λεκτική
διατύπωση του ονόματος αυτής με τον επιθετικό προσδιορισμό ως «Μεγάλη»
και εν ταυτώ « Σκηνίτις» και «των του Χριστού Πενήτων Εκκλησία» εκφράζει
με τον πλέον εντόνως εμφατικό τρόπο μία αντινομία κατά την ορθολογιστική
κοσμική ανάγνωση των όρων, στους οποίους όμως κρύπτεται «το επέκεινα του κτιστού
χωροχρόνου όλον Μυστήριον και η Αλήθεια αυτής».