Σελίδες

Παρασκευή 31 Μαρτίου 2023

ΤΑ «ΑΚΑΘΙΣΤΑ ΧΑΙΡΕ» ΤΟΥ ΑΓΓΕΛΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΑΝΥΜΦΕΥΤΗ ΚΑΙ ΘΕΟΝΥΜΦΗ ΘΕΟΜΗΤΟΡΑ

Γράφει ο Θεολόγος-Εκκλησιαστικός Ιστορικός-Νομικός κ. Ιωάννης Ελ. Σιδηράς
Τα «ΑκΑθιστα ΧαΙρε» του ΑγγΕλου και της ΕκκλησΙας
προς την ΑνΥμφευτη και ΘεΟνυμφη ΘεομΗτορα
·        Από το μαρτυρικό Φανάρι και την Θεοτοκοφρούρητη Πόλη στην επί πάση τη κτίσει.
Ο Ακάθιστος Ύμνος αποτελεί μοναδικό θεόπνευστο και θεσπέσιο αριστούργημα της παγκοσμίου υμνογραφίας και εκκλησιαστικής γραμματείας. Είναι δε ίσως ο δημοφιλέστερος ύμνος της Ορθοδόξου Ανατολικής Εκκλησίας.
Η ακολουθία αυτή ψάλλεται στους ιερούς ναούς κατά τις πέντε εβδομάδες της Αγίας και Μεγάλης Τεσσαρακοστής και συγκεκριμένα κατά τις πέντε Παρασκευές αυτής, που ονομάζονται «Παρασκευές των Χαιρετισμών».
Αποτελούμενος ο Ακάθιστος Ύμνος από 24 «Οίκους», ψάλλεται τμηματικώς, αφού την πρώτη εβδομάδα ψάλλονται οι 6 πρώτοι «Οίκοι» του Ύμνου (Α-Ζ), κατά τη δεύτερη εβδομάδα ψάλλονται οι «Οίκοι» (Η-Μ), κατά την τρίτη εβδομάδα ψάλλονται οι «Οίκοι» (Ν-Σ), κατά την τέταρτη εβδομάδα ψάλλονται οι «Οίκοι» (Τ-Ω) και τέλος κατά την Παρασκευή της πέμπτης εβδομάδας ψάλλεται ολόκληρος ο Ακάθιστος Ύμνος.

«ΑΝΑΓΡΑΦΕΙ ΣΟΙ , Η ΠΟΛΙΣ ΣΟΥ ΘΕΟΤΟΚΕ » : Ο ΑΚΑΘΙΣΤΟΣ ΥΜΝΟΣ ΚΑΙ Η ΕΣΩΚΑΣΤΡΙΝΗ ΒΛΑΧΕΡΝΗΤΙΣΣΑ

Γράφει ο Θεολόγος - Εκκλησιαστικός Ιστορικός - Νομικός κ. Ιωάννης Ελ. Σιδηράς
«ΑΝΑΓΡΑΦΕΙ ΣΟΙ , Η ΠΟΛΙΣ ΣΟΥ ΘΕΟΤΟΚΕ »
Ο ΑΚΑΘΙΣΤΟΣ ΥΜΝΟΣ ΚΑΙ Η ΕΣΩΚΑΣΤΡΙΝΗ ΒΛΑΧΕΡΝΗΤΙΣΣΑ
·        Χαίρε του πεσόντος Αδάμ η ανάκλησις
            Χαίρε των δακρύων της Εύας η λύτρωσις
·        Χαίρε δι’ ης εγείρονται τρόπαια
          Χαίρε δι’ ης εχθροί καταπίπτουσι
Μέγας ο ναός των Βλαχερνών και Άγιος ο τόπος, όπου ανηγέρθη και μέχρι σήμερα «εν οστρακίνω σκεύει» δεσπόζει κάτω από την «αόρατη σκιά» των πάλαι ποτέ περιλάμπρων ανακτόρων. Σύντρεις οι θεόθεν παρεμβολές στον χώρο της θεομητορικής εμβέλειας της θαυματουργού και Παντανάσσας Βλαχερνήτισσας Παναγίας. Ο παλαίφατος και περίπυστος ναός της συνείχετο, όπως γράφει ο συγγραφέας Ακύλας Μήλλας, με το «Ιερόν Λούμα» ή άλλως το «Ιερόν Λουτρόν» στο οποίο έρρεε το «αγίασμα του ύδατος» από την υπόγεια βυζαντινή στοά, που μέχρι και σήμερα αενάως εκπηγάζει εντός του υπάρχοντος και επί Αθηναγόρου του Α΄ ανεγερθέντος (1960) συγχρόνου ναού της Βλαχερνήτισσας.

Το δεύτερον εξαίσιον της Θείας Παρεμβολής υπήρξε το πάλαι η επί του ανακτοβυζαντινού ναού των Βλαχερνών τοπική συνάφεια και συγκοινωνία του φυλακτηρίου της «Αγίας Σορού», στην οποία είχε αποθησαυρισθεί η «Αγία Εσθής» (Ιερόν Παφόριον) της Θεομήτορος. Το δε τρίτον θαυμαστόν δώρημα παραμένει η εφέστιο και παλαίφατος θαυματουργή εικόνα της Βλαχερνίτισσας Παναγίας (τέλη 5ου ή αρχές 6ου αιώνος) ενώπιον της οποίας εψάλη ο «Ακάθιστος Ύμνος» στην «Υπέρμαχο Στρατηγό του ευσεβούς Γένους ημών», η οποία έσωσε την Πόλη αυτής και εξ αυτού του γεγονότος ο αυτοκράτωρ Ηράκλειος διέταξε όπως με την κατασκευή προσθέτου τείχους ασφαλισθεί ο μέχρι τότε «εξωκαστρινός ναός» της Βλαχερνήτισσας Πολίτισσας Παναγίας εντός της Βασιλίδος, που έκτοτε δεσπόζει ως «Εσωκαστρινή Βλαχερνήτισσα, σύμφωνα με την γραφή του φιλόμουσου Μητροπολίτου Πέργης κ. Ευαγγέλου (Γαλάνη).

Δευτέρα 27 Μαρτίου 2023

VERBUM VERITATIS ΤΟΙΣ ΜΗΤΡΟΚΤΟΝΟΙΣ ΡΩΣΟΙΣ ΡΑΣΟΦΟΡΟΙΣ ΣΥΝ ΤΟΙΣ ΔΟΡΥΦΟΡΟΙΣ ΑΥΤΩΝ - ΑΚΟΥΣΟΝ, ΑΚΟΥΣΟΝ, Ω ΘΥΓΑΤΕΡ ΡΩΣΙΑ : Η ΦΩΝΗ ΤΗΣ ΦΙΛΟΣΤΟΡΓΟΥ ΜΗΤΡΟΣ ΚΩΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΙΤΙΔΟΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΑΓΝΩΜΟΝΟΥΣΑ ΘΥΓΑΤΕΡΑ ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΗΣ ΡΩΣΙΑΣ

Γράφει ο Θεολόγος - Εκκλησιαστικός Ιστορικός - Νομικός κ. Ιωάννης Ελ. Σιδηράς
VERBUM VERITATIS
ΤΟΙΣ ΜΗΤΡΟΚΤΟΝΟΙΣ ΡΩΣΟΙΣ ΡΑΣΟΦΟΡΟΙΣ ΣΥΝ ΤΟΙΣ  ΔΟΡΥΦΟΡΟΙΣ ΑΥΤΩΝ

ΑΚΟΥΣΟΝ, ΑΚΟΥΣΟΝ, Ω ΘΥΓΑΤΕΡ ΡΩΣΙΑ

Η ΦΩΝΗ ΤΗΣ ΦΙΛΟΣΤΟΡΓΟΥ  ΜΗΤΡΟΣ ΚΩΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΙΤΙΔΟΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ
ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΑΓΝΩΜΟΝΟΥΣΑ  ΘΥΓΑΤΕΡΑ ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΗΣ ΡΩΣΙΑΣ
Σε τρεις ιστορικές ομιλίες του αοιδίμου Μητροπολίτου Γέροντος Χαλκηδόνος Μελίτωνος οι οποίες ως αμετάθετες ιερές παρακαταθήκες αποτελούν την «εύλαλη φωνή της ιστορίας» και την - ίσως ενοχλητική - ακοίμητη συνείδηση για την Ορθόδοξη εν Ρωσία Εκκλησία, ο Φαναριώτης Ιεράρχης ορθοτομεί «λόγον Αληθείας» και επιστηρίζει «όρια α έθεντο οι Πατέρες ημών» σε μία εποχή που το εκκοσμικευμένο εκκλησιαστικό φρόνημα, ο ενταφιασμός της ιστορικής αληθείας και της κανονικής ιεραρχικής τάξεως, καθώς και η τυραννική καταδυνάστευση της «αλαζονείας των αριθμών» ενίων αποπειρώνται να θέσουν σε κίνδυνο την ενότητα των πανορθοδόξων.

Τρίτη 21 Μαρτίου 2023

ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΤΡΑΠΕΖΟΥΝΤΟΣ ΧΡΥΣΑΝΘΟΥ : ΤΑ ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΥΠΟ ΤΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΥ ΧΟΡΗΓΗΣΕΩΣ ΤΟΥ ΑΥΤΟΚΕΦΑΛΟΥ ΚΑΙ ΑΥΤΟΝΟΜΟΥ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΟΥ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟΥ ΚΑΘΕΣΤΩΤΟΣ ΣΕ ΜΙΑ ΤΟΠΙΚΗ ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ

Γράφει ο Θεολόγος-Εκκλησιαστικός Ιστορικός-Νομικός κ. Ιωάννης Ελ. Σιδηράς
ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΤΡΑΠΕΖΟΥΝΤΟΣ ΧΡΥΣΑΝΘΟΥ
ΤΑ ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΥΠΟ ΤΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΥ
 ΧΟΡΗΓΗΣΕΩΣ ΤΟΥ ΑΥΤΟΚΕΦΑΛΟΥ ΚΑΙ ΑΥΤΟΝΟΜΟΥ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΟΥ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟΥ ΚΑΘΕΣΤΩΤΟΣ ΣΕ ΜΙΑ ΤΟΠΙΚΗ ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ
·   Τα προαιώνια Εκκλησιαστικά και Κανονικά προνόμια του Οικουμενικού Πατριαρχείου δεν εκχωρούνται ούτε καταστρατηγούνται.
·  Το ζήτημα της παραχωρήσεως του «Αυτοκεφάλου» και του «Αυτονόμου» διοικητικού καθεστώτος υπό της Πρωτοθρόνου και Πρωτευθύνου Μητρός Κωνσταντινουπολίτιδος Εκκλησίας σε άλλη τοπική Εκκλησία.
· Το ζήτημα της Αυτονόμου Ορθοδόξου Εκκλησίας της Εσθονίας και η κατά το «αναλογικώς συναμφότερον» αναγκαιότητα χορηγήσεως του Αυτοκεφαλού εκκλησιαστικού διοικητικού καθεστώτος στην Ορθόδοξη εν Ουκρανία Εκκλησία.
Η αφορμή για την συγγραφή του παρόντος κειμένου εδόθη στο πλαίσιο της έρευνάς μας για τον καθοριστικής σημασίας ρόλο του λογίου και φιλόμουσου Μητροπολίτου Τραπεζούντος Χρυσάνθου ως Ιεράρχου του Πανσέπτου Οικουμενικού Πατριαρχείου επί διορθοδόξων και διαχριστιανικών ζητημάτων, όταν εκλήθη υπό της Πρωτοκλήτου και Πρωτοθρόνου  Μητρός Αγίας Μεγάλης του Χριστού Κωνσταντινουπολίτιδος Εκκλησίας να διατυπώσει επιστημονικά τεκμηριωμένο λόγο προκειμένου να εκφράσει την εκάστοτε επίσημη θέση του μαρτυρικού και καθαγιασμένου Φαναρίου και συμβάλει στην επίλυση αυτών. Ένα τέτοιο αξιόλογο και τεκμηριωμένο εκκλησιολογικού και κανονικού περιεχομένου κείμενο είναι και εκείνο που εν είδει ειδικής εισηγήσεως εκφώνησε ο Μητροπολίτης Τραπεζούντος Χρύσανθος ως εκπρόσωπος του Πρωτοθρόνου Οικουμενικού Πατριαρχείου στην κατά την 8η Ιουνίου 1930 συγκληθείσα στο Άγιο Όρος «Γενική Προκαταρκτική Διορθόδοξη Επιτροπή Πασών των Ορθοδόξων Αυτοκεφάλων Εκκλησιών».

Κυριακή 19 Μαρτίου 2023

ΠΕΡΙ ΚΕΝΟΔΟΞΙΑΣ ΚΑΙ ΥΠΕΡΗΦΑΝΕΙΑΣ

Γράφει ο Θεολόγος-Εκκλησιαστικός Ιστορικός-Νομικός κ. Ιωάννης Ελ. Σιδηράς
ΠΕΡΙ ΚΕΝΟΔΟΞΙΑΣ ΚΑΙ ΥΠΕΡΗΦΑΝΕΙΑΣ
·   Ο αόρατος πόλεμος κατά των αρετοκτόνων παθών της κενοδοξίας και της υπερηφάνειας στην πνευματική παλαίστρα της Αγίας και Μεγάλης Τεσσαρακοστής και εφ’ όρου ζωής.
·    Η περίοδος της Αγίας και Μεγάλης Τεσσαρακοστής αποτελεί το «πνευματικό πέλαγος» στο οποίο μάχεται ο άνθρωπος με τα κύματα των πολυωνύμων παθών και των ποικιλομόρφων πειρασμών.
·  Η απολυτοποίηση της νηστείας ως αποχής μόνον από τις τροφές είναι συνώνυμο της τυπολατρείας και της φαρισαϊκής υποκρισίας όταν κυριαρχούν τα ποικιλώνυμα και αρετοκτόνα πάθη.
Ο «απαθής βίος» είναι «βίος θεοειδής και ισάγγελος», αλλά αποτελεί δυσθεώρητο και δύστοκο πνευματικό άθλο για τους κατά Θεόν εραστές της νηπτικής και αγιοπνευματικής βιοτής και αθλήσεως. Τα ποικιλόμορφα και πολυειδή πάθη είναι αρετοκτόνα (αποκτείνουν τις αρετές) όταν κυριαρχούν στην ψυχοσωματική οντότητα του ανθρώπου και για την καθ’ ολοκληρίαν υποταγή τους, σύμφωνα με την αγιοπατερική και ασκητική διδασκαλία της Ορθοδόξου Εκκλησίας, συντελείται ένας αδιάλειπτος και ακατάβλητος «αόρατος πνευματικός πόλεμος» από τον μαχητή άνθρωπο, ο οποίος εμφορούμενος από την θεοφόρο δύναμη και την χριστοφόρο βούληση παλεύει ως άλλος «αθλητής Χριστού» στην «πνευματική παλαίστρα» εναντίον των παθών του έως και της εσχάτης αναπνοής του.

Παρασκευή 17 Μαρτίου 2023

ΑΠΟ ΤΑ «ΧΑΙΡΕ» ΤΟΥ ΠΡΩΤΟΣΤΑΤΟΥ ΑΡΧΑΓΓΕΛΟΥ ΣΤΑ «ΧΑΙΡΕ» ΤΟΥ ΦΑΝΑΡΙΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΡΩΜΗΟΣΥΝΗΣ

Γράφει ο Θεολόγος - Εκκλησιαστικός Ιστορικός – Νομικός  κ. Ιωάννης Ελ. Σιδηράς
ΑΠΟ ΤΑ «ΧΑΙΡΕ» ΤΟΥ ΠΡΩΤΟΣΤΑΤΟΥ ΑΡΧΑΓΓΕΛΟΥ
ΣΤΑ «ΧΑΙΡΕ» ΤΟΥ ΦΑΝΑΡΙΟΥ ΚΑΙ
ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ  ΡΩΜΗΟΣΥΝΗΣ
Το έαρ της πλάσης και το έαρ της Εκκλησίας ευωδιάζουν  από το προσφερόμενο θυμίαμα στην περίπυστο και παλαίφατο εφέστια εικόνα της Βλαχερνήτισσας, η οποία τρέφει και ζωογονεί, συγκροτεί και συγκρατεί την φαναριώτικη ευσέβεια και την πολυμαρτυρική πολίτικη Ρωμηοσύνη.                                                        
Όταν όλα ευωδιάζουν και ανεγεννιούνται με τα «εαρινά Χαίρε» του Αρχαγγέλου, ο οποίος ευαγγελίζεται στην «Ανύμφευτη Νύμφη», το μέγα μυστήριο της Θείας Οικονομίας, συνειρμικά ο αδάμαστος νους διαπερνά ηπείρους και χώρες , ερήμους και πεδιάδες, όρη τα υψηλά, θάλασσες και ωκεανούς, ποταμούς και λίμνες, μέχρι να καταφθάσει στα στενά πλακόστρωτα πολίτικα καλντερίμια που οδηγούν στην  χάρη της Βλαχερνήτισσας όπου αιώνες και αιώνες αδιαλείπτως ο πτεροφόρος Αρχάγγελος έρχεται να απευθύνει «ορθοστάδην» μαζί με την του φαναρίου ιεροπρεπεστάτη ευλάβεια και την της πολίτικης Ρωμηοσύνης ευσέβεια τα «Ακάθιστα Χαίρε» προς την πανυπερευλογημένη Θεοτόκο Μητέρα, της όντως «Χώρα του Αχωρήτου» στην Θεοτοκούπολη Βασιλεύουσα ωσάν σε « Χώρα Ζώντων». 

ΤΟΙΣ ΕΝ ΜΟΣΧΑ ΠΡΩΤΑΙΤΙΟΙΣ ΡΑΣΟΦΟΡΟΙΣ ΥΠΟΝΟΜΕΥΤΑΙΣ ΤΗΣ ΠΑΝΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΕΝΟΤΗΤΟΣ : Ο ΤΥΦΟΣ ΤΗΣ ΑΝΤΙΕΚΚΛΗΣΙΟΛΟΓΙΚΗΣ ΑΙΡΕΣΕΩΣ ΤΟΥ ΡΩΣΙΚΟΥ ΕΘΝΟΦΥΛΕΤΙΣΜΟΥ

Γράφει ο Θεολόγος – Εκκλησιαστικός Ιστορικός – Νομικός κ. Ιωάννης Ελ. Σιδηράς
ΤΟΙΣ ΕΝ ΜΟΣΧΑ ΠΡΩΤΑΙΤΙΟΙΣ ΡΑΣΟΦΟΡΟΙΣ
 ΥΠΟΝΟΜΕΥΤΑΙΣ ΤΗΣ ΠΑΝΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΕΝΟΤΗΤΟΣ


Ο ΤΥΦΟΣ ΤΗΣ ΑΝΤΙΕΚΚΛΗΣΙΟΛΟΓΙΚΗΣ
ΑΙΡΕΣΕΩΣ ΤΟΥ ΡΩΣΙΚΟΥ ΕΘΝΟΦΥΛΕΤΙΣΜΟΥ

ΡΩΣΙΚΟΣ ΚΑΙ ΕΝ ΓΕΝΕΙ ΠΑΝΣΛΑΒΙΣΤΙΚΟΣ ΚΑΙ ΑΡΑΒΙΚΟΣ  ΑΝΤΙΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΟΣ ΚΑΙ ΑΝΤΙΚΑΝΟΝΙΚΟΣ ΕΘΝΟΦΥΛΕΤΙΣΜΟΣ ΣΤΗΝ ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΔΙΑΣΠΟΡΑ

Είναι γεγονός αδιαμφισβήτητο ότι στον σύγχρονο κόσμο η Πανορθόδοξη Ενότητα αποτελεί το μέγα ζητούμενο ενώ ο εντεινόμενος εκκλησιαστικός εθνοφυλετισμός τον μεγάλο κίνδυνο, όπως απερίφραστα και προκλητικά εκδηλώνεται υπό του Πατριαρχείου Μόσχας και όχι μόνο.
Η Οικουμενική και μακράν κοσμικών ιδιοτελών βλέψεων ή εθνοφυλετικών τάσεων αποστολή του Οικουμενικού Πατριαρχείου «διακονεί και λειτουργεί αδιαλείπτως το μυστήριον της εν Χριστώ Πανορθοδόξου Ενότητος». Συνεπώς, ούτε «τύφος κοσμικής εξουσίας, ουδέ τάσις προς επέκτασιν της δικαιοδοσίας αυτού επί ζημία των άλλων Ορθοδόξων Εκκλησιών, αλλά το καλώς νοούμενον συμφέρον των απανταχού αγίων του Θεού Εκκλησιών καθωδήγει εις τας ενέργειας και την όλην δράσιν αυτού διά μέσου των αιώνων το Οικουμενικόν Πατριαρχείον», το «Θεοστήρικτον τούτο Κέντρον», σύμφωνα με την προσφυή έκφραση του μέχρις εσχάτων πάλαι ποτέ αγωνισθέντος υπέρ των δικαίων του Οικουμενικού Θρόνου Κωνσταντίνου του εξ Οικονόμων.

Τετάρτη 15 Μαρτίου 2023

ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΠΑΡΑΛΕΙΠΟΜΕΝΑ ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΥΠΟ ΤΟΥ ΠΡΩΤΟΘΡΟΝΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΥ ΧΟΡΗΓΗΣΕΩΣ ΤΟΥ ΑΥΤΟΚΕΦΑΛΟΥ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΟΥ ΚΑΘΕΣΤΩΤΟΣ ΣΤΗΝ ΘΥΓΑΤΕΡΑ ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΕΝ ΑΛΒΑΝΙΑ ΕΚΚΛΗΣΙΑ

Γράφει ο Θεολόγος-Εκκλησιαστικός Ιστορικός-Νομικός κ. Ιωάννης Ελ. Σιδηράς
ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΠΑΡΑΛΕΙΠΟΜΕΝΑ 
ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΥΠΟ ΤΟΥ ΠΡΩΤΟΘΡΟΝΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΥ ΧΟΡΗΓΗΣΕΩΣ ΤΟΥ ΑΥΤΟΚΕΦΑΛΟΥ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΟΥ ΚΑΘΕΣΤΩΤΟΣ ΣΤΗΝ ΘΥΓΑΤΕΡΑ ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΕΝ ΑΛΒΑΝΙΑ ΕΚΚΛΗΣΙΑ
·        Ιστορικά κείμενα - μαρτυρίες του αοιδίμου Μητροπολίτου Τραπεζούντος Χρυσάνθου ως Πατριαρχικού Εξάρχου για την επίλυση του λεγομένου Αλβανικού Εκκλησιαστικού Ζητήματος και οι αποκαλύψεις του για την εθνοφυλετική αντικανονική υπερόρια δράση ενίων Σλαβικών Ορθοδόξων Εκκλησιών στην επικράτεια του Αλβανικού κράτους, το οποίο αποτελούσε έδαφος της απολύτου κανονικής εκκλησιαστικής δικαιοδοσίας του Οικουμενικού Πατριαρχείου.
Ως «οδός του μαρτυρίου» προς τον φρικτό Γολγοθά και εν τέλει στην Ανάσταση λογίζεται η όλη πορεία της πολυμαρτυρικής θυγατρός Ορθόδοξου εν Αλβανία Εκκλησίας μέχρι της εγκύρου ιεροκανονικής χορηγήσεως του αυτοκεφάλου εκκλησιαστικού διοικητικού καθεστώτος υπό του Πρωτοκλήτου και Πρωτοθρόνου Οικουμενικού Πατριαρχείου εν έτει σωτηρίω 1937.
Αρχικώς, μάλιστα, όπως ακριβώς συνέβη και με την χορήγηση του Τόμου της Αυτοκεφαλίας υπό της Πρωτοθρόνου και Πρωτευθύνου Μητρός Αγίας Μεγάλης του Χριστού Κωνσταντινουπολίτιδος Εκκλησίας στις λοιπές τοπικές Σλαβικές Αυτοκέφαλες Ορθόδοξες Εκκλησίες, όταν το έτος 1920 η Αλβανία κατέστη ανεξάρτητο κράτος, άρχισαν και οι σχετικές συντονισμένες ενέργειες διαφόρων πολιτικών και εκκλησιαστικών προσώπων αυτού για την ίδρυση Αυτοκεφάλου Ορθοδόξου εν Αλβανία Εκκλησίας με αποτέλεσμα κατά το έτος 1922 να αυτοκηρυχθεί αντικανονικώς και πραξικοπηματικώς ως «αυτοκέφαλη» η ελληνορθόδοξη κοινότητα της Αλβανίας υπό την απόλυτη κάλυψη της Αλβανικής Κυβερνήσεως.

Κυριακή 12 Μαρτίου 2023

«Ο ΤΡΩΓΩΝ ΜΟΥ ΤΗΝ ΣΑΡΚΑ ΚΑΙ ΠΙΝΩΝ ΜΟΥ ΤΟ ΑΙΜΑ…»

Γράφει ο Θεολόγος - Εκκλησιαστικός Ιστορικός - Νομικός κ. Ιωάννης Ελ. Σιδηράς

«Ο ΤΡΩΓΩΝ ΜΟΥ ΤΗΝ ΣΑΡΚΑ ΚΑΙ ΠΙΝΩΝ ΜΟΥ ΤΟ ΑΙΜΑ…»

Κάμπτεται πάσα ανθρώπινη νοησιαρχική σκέψη και πάσα άκρατη, ισχνή και πεπερασμένη λογική, όταν κάποιος αλαζών και υπερφύαλος ορθολογιστής αναγιγνώσκει και πολλώ δε μάλλον όταν αποπειράται να ερμηνεύσει ή να κατανοήσει με ορθολογικά και κοσμικά φευγαλαία ως ο άνεμος κριτήρια το ωκεάνειο βάθος και το άμετρο και δυσθεώτηρο έλεος της θείας αγάπης, παναγαθότητος και φιλανθρωπίας καθώς και του απείρου ελέους του πανοικτίρμονος Θεανθρώπου, Σταυρωθέντος και Αναστάντος «υπέρ ημών», Ιησού Χριστού, που εμπερικλείονται στον ρηθέντα υπό του Πρωτοτόκου εκ των νεκρών Σωτήρος και Λυτρωτού Κυρίου της ζωής και του θανάτου περί του Μυστηρίου των Μυστηρίων παρακάτω λόγο, ήτοι της Θείας Ευχαριστίας και Μεταλήψεως άνευ της οποίας «Εκκλησία ου καλείται». Λέγει λοιπόν ο Θεάνθρωπος Ιησούς Χριστός :  «Εμάχοντο ουν προς αλλήλους οι Ιουδαίοι λέγοντες. Πώς δύναται ούτος ημίν δούναι την σάρκα φαγείν; Είπεν ουν αυτοίς ο Ιησούς. Αμήν αμήν λέγω υμίν, εάν μη φάγητε την σάρκα του υιού του ανθρώπου και πίητε αυτού το αίμα, ουκ έχετε ζωήν εν εαυτοίς. Ο τρώγων μου την σάρκα και πίνων μου το αίμα έχει ζωήν αιώνιον, και εγώ αναστήσω αυτόν εν τη εσχάτη ημέρα. Η γαρ σαρξ μου αληθώς εστί βρώσις και το αίμα μου αληθώς εστί πόσις. Ο τρώγων μου την σάρκα και πίνων μου το αίμα εν εμοί μένει καγώ εν αυτώ…» (Ιω. Στ΄, 52-56).

Παρασκευή 10 Μαρτίου 2023

«ΑΝΑΓΡΑΦΕΙ ΣΟΙ, Η ΠΟΛΙΣ ΣΟΥ ΘΕΟΤΟΚΕ»

Γράφει ο Θεολόγος-Εκκλησιαστικός Ιστορικός-Νομικός κ. Ιωάννης Ελ. Σιδηράς
«ΑΝΑΓΡΑΦΕΙ ΣΟΙ , Η ΠΟΛΙΣ ΣΟΥ ΘΕΟΤΟΚΕ»
·      Τα «Ακάθιστα Χαίρε» προς την Ανύμφευτη και Θεόνυμφη Θεομήτορα Βλαχερνήτισσα Παναγία.
·       Από το μαρτυρικό Φανάρι και την Θεοτοκοφρούρητη Πόλη στην όλη πλάση.
Ο Ακάθιστος Ύμνος αποτελεί μοναδικό θεόπνευστο και θεσπέσιο αριστούργημα της παγκοσμίου υμνογραφίας και εκκλησιαστικής γραμματείας. Είναι δε ίσως ο δημοφιλέστερος ύμνος της Ορθοδόξου Ανατολικής Εκκλησίας. Η ακολουθία αυτή ψάλλεται στους ιερούς ναούς κατά τις πέντε εβδομάδες της Αγίας και Μεγάλης Τεσσαρακοστής και συγκεκριμένα κατά τις πέντε Παρασκευές αυτής, που ονομάζονται «Παρασκευές των Χαιρετισμών».
Ιδιαίτερα συγκλονιστική είναι η θαυμαστή ιστορική συγκυρία, η οποία συνέβαλε στην καθιέρωση του όρου «Ακάθιστος» Ύμνος. Η ιστορική αναγωγή μας γυρίζει αιώνες πίσω, στα πρώτα χρόνια της βυζαντινής Αυτοκρατορίας. Κατά το έτος 626 μ.Χ. η Κωνσταντινούπολη επολιορκούνταν υπό των Περσών και των Αβάρων για κάποιους μήνες και εκινδύνευε να κατακτηθεί. Ο δε Αυτοκράτωρ Ηράκλειος απουσίαζε στη Μικρά Ασία πολεμώντας εκεί τους Πέρσες. Όταν επληροφορήθη ότι η Πόλη πολιορκούνταν απέστειλε 12.000 άνδρες στον Φρούραρχο της Κωνσταντινουπόλεως Βώνο, για να υπερασπιστούν την πρωτεύουσα της Αυτοκρατορίας.
Η κατάσταση ήταν ιδιαίτερα δύσκολη και γι’ αυτό ο Φρούραρχος Βώνος με τον Πατριάρχη Σέργιο εξόπλισαν και όσους από τους πολίτες μπορούσαν να φέρουν όπλα. Ο γενναίος εκείνος Πατριάρχης περιέτρεχε απ’ άκρου εις άκρον άπασα την Βασιλεύουσα και ενεθάρρυνε τον λαό και τους αποφασισμένους μαχητές.