Σελίδες

Παρασκευή 15 Δεκεμβρίου 2017

ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΤΡΑΠΕΖΟΥΝΤΟΣ ΧΡΥΣΑΝΘΟΥ Η ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΕΝΑΝΤΙ ΤΩΝ ΣΥΓΧΡΟΝΩΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΩΝ ΚΑΙ ΗΘΙΚΩΝ ΖΗΤΗΜΑΤΩΝ

Γράφει ο Θεολόγος-Εκκλησιαστικός Ιστορικός-Νομικός κ. Ιωάννης Ελ. Σιδηράς
ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΤΡΑΠΕΖΟΥΝΤΟΣ ΧΡΥΣΑΝΘΟΥ
Η ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΕΝΑΝΤΙ
 ΤΩΝ ΣΥΓΧΡΟΝΩΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΩΝ ΚΑΙ ΗΘΙΚΩΝ ΖΗΤΗΜΑΤΩΝ 
·        Επίκαιρες προσεγγίσεις του φαινομένου της δυσβάστακτης παιδικής
και γυναικείας εργασίας.
·        Η στάση της Εκκλησίας έναντι του Αλκοολισμού και της Εγκληματικότητας.
Ο περισπούδαστος γόνος της Κομοτηνής, Μητροπολίτης Τραπεζούντος Χρύσανθος (Φιλιππίδης), μετέπειτα Αρχιεπίσκοπος Αθηνών (1938-1941), μαζί με τους πεπαιδευμένους Μητροπολίτες Ηρακλείας Φιλάτερο Βαφείδη (Καθηγητή της Ιεράς Θεολογικής της Χάλκης και Μέγα Εκκλησιαστικό Ιστορικό) και τον Θυατείρων και Μεγάλης Βρετανίας Γερμανό Στρηνόπουλο εκπροσώπησαν το Οικουμενικό Πατριαρχείο στην κατά την 8η Ιουνίου 1930 συνελθούσα στο Άγιο Όρος, υπό την προεδρία του Μακαριστού Αρχιεπισκόπου Αθηνών Χρυσοστόμου Α΄ (1922-1938), Διορθόδοξη Επιτροπή όπου επρόκειτο να συζητηθούν διάφορα εκκλησιαστικά ζητήματα και να προπαρασκευασθεί η μέλλουσα Διορθόδοξη Σύνοδος.

Κυριακή 10 Δεκεμβρίου 2017

Η ΑΚΑΝΘΟΒΑΣΙΑ ΤΩΝ ΠΑΤΡΙΑΡΧΙΚΩΝ ΕΚΛΟΓΩΝ

Γράφει ο Θεολόγος – Εκκλησιαστικός Ιστορικός – Νομικός κ. Ιωάννης Ελ. Σιδηράς
Η ΑΚΑΝΘΟΒΑΣΙΑ ΤΩΝ ΠΑΤΡΙΑΡΧΙΚΩΝ ΕΚΛΟΓΩΝ
·        Ζητήματα πατριαρχικής εκλογής από το 1923 μέχρι σήμερα.
·     Εκ της ιστορικής πραγματικότητος και των από ετών μεταβληθέντων πληθυσμιακών δεδομένων στην ελληνική εν Τουρκία ομογένεια καθίσταται λίαν επιβεβλημένη η αλλαγή του τρόπου της πατριαρχικής εκλογής στον Αποστολικό και Οικουμενικό Θρόνο.
Από τα έτη 1860/1862, όταν επεκυρώθησαν από την Υψηλή Πύλη και ετέθησαν σε πλήρη εφαρμογή οι λεγόμενοι «Εθνικοί ή Γενικοί Κανονισμοί», εισήχθη στη διοίκηση του Οικουμενικού Πατριαρχείου και το λαϊκό στοιχείο, το οποίο μετείχε στο «Διαρκές Εθνικό Μικτό Συμβούλιο» και συνακόλουθα και στην εκλογή του εκάστοτε νέου Οικουμενικού Πατριάρχου.
Κατά την περίοδο εκείνη των «Εθνικών ή Γενικών Κανονισμών», δηλαδή από το 1860 και εντεύθεν, με την εκλογή Ιωακείμ του Β΄ (1860) και μέχρι το 1921 με την εκλογή Μελετίου του Δ΄ (Μεταξάκη), του οποίου η ανάδειξη στο πατριαρχικό αξίωμα λόγω του Μικρασιατικού Μετώπου και της καταρρεύσεως του σουλτανικού θεοκρατικού καθεστώτος εγένετο με ευρύτερη εφαρμογή των σχετικών άρθρων των «Γενικών Κανονισμών», ο κατάλογος των υποψηφίων σε κάθε πατριαρχική εκλογή, αφού υπεβάλλετο προς έγκριση στην Υψηλή Πύλη, η οποία ηδύνατο να διαγράψει ή όχι κάποιο ή κάποια από τα ονόματα των υποψηφίων Αρχιερέων, επεστρέφετο στα Πατριαρχεία και εν συνεχεία ελάμβανε χώρα η εκλογή του νέου Πατριάρχου από την λεγόμενη «Εκλογική Συνέλευση» ή «Κληρικολαϊκή Εκλογική Συνέλευση».