Σελίδες

Δευτέρα 12 Φεβρουαρίου 2018

Ο ΒΟΗΘΟΣ ΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΑΝΔΡΟΥΣΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΟΣ

Γράφει ο Θεολόγος-Εκκλησιαστικός Ιστορικός-Νομικός κ. Ιωάννης Ελ. Σιδηράς
ΕΝΕΚΑ ΕΥΓΝΩΜΟΝΟΣ ΤΙΜΗΣ
Ο ΒΟΗΘΟΣ ΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΑΝΔΡΟΥΣΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΟΣ
·    Νέος Βοηθός Επίσκοπος Ανδρούσης παρά τω Αρχιεπισκόπω Αθηνών ο επί επτά έτη (2006-2013) Πρωτοσύγκελλος της Ιεράς Μητροπόλεως Μαρωνείας και Κομοτηνής Αρχιμανδρίτης π. Κωνστάντιος Παναγιωτακόπουλος.
Ο της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αθηνών Θεοφιλέστατος νέος Βοηθός Επίσκοπος Ανδρούσης κ. Κωνστάντιος, κατά κόσμον Κωνσταντίνος Παναγιωτακόπουλος, εγεννήθη στις 29 Ιανουαρίου του 1960 στο Αλποχώριον του Ν. Ηλείας υπό ευσεβών και φιλοχρίστων γονέων, ήτοι του Τρύφωνος και της Ασημίνας, όπου και περάτωσε τις εγκύκλιες σπουδές του. Εφοίτησε στην Εκκλησιαστική Σχολή της Ξάνθης, συνδεθείς μετά του αοιδίμου Μητροπολίτου Ξάνθης και Περιθεωρίου Αντωνίου (1954-1994), ο οποίος πολλαπλώς ευεργέτησε τον νεαρό τότε Κωνσταντίνο, και στη συνέχεια ενεγράφη στη Θεολογική Σχολή του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης απ’ όπου και απεφοίτησε το έτος 1988. Εξεπλήρωσε στο ακέραιον τις στρατιωτικές του υποχρεώσεις προς την πατρίδα υπηρετήσας ως υπαξιωματικός σε τεθωρακισμένη μονάδα του Νομού Ξάνθης (1983 – 1984), όπου για πρώτη φορά ευρέθη από την Πελοπόννησο στην ακριτική Θράκη, την οποία ηγάπησε μέχρι λατρείας και επί  τριάκοντα και πλέον έτη ως κληρικός της Ορθοδόξου Εκκλησίας υπηρέτησε εν υποδειγματική διακονία και από διάφορες εκκλησιαστικές θέσεις τους ακρίτες Έλληνες Θράκες.

Σάββατο 10 Φεβρουαρίου 2018

ΜΝΗΜΗ ΕΙΚΟΣΙΠΕΝΤΑΕΤΟΥΣ ΕΚΔΗΜΙΑΣ (1992-2017) : Ο ΜΑΡΩΝΕΙΑΣ ΤΙΜΟΘΕΟΣ ΚΑΙ ΟΙ ΓΡΑΠΤΕΣ ΜΑΡΤΥΡΙΕΣ ΤΗΣ ΑΡΧΙΕΡΑΤΕΙΑΣ ΤΟΥ

Γράφει ο Θεολόγος – Εκκλησιαστικός Ιστορικός – Νομικός κ. Ιωάννης Ελ. Σιδηράς
ΜΝΗΜΗ ΕΙΚΟΣΙΠΕΝΤΑΕΤΟΥΣ ΕΚΔΗΜΙΑΣ  (1992-2017)
Ο ΜΑΡΩΝΕΙΑΣ ΤΙΜΟΘΕΟΣ
 ΚΑΙ ΟΙ ΓΡΑΠΤΕΣ ΜΑΡΤΥΡΙΕΣ ΤΗΣ ΑΡΧΙΕΡΑΤΕΙΑΣ ΤΟΥ 
·        Τρία κείμενα-μαρτυρίες του αοιδίμου Μητροπολίτου Τιμοθέου
Ο αοίδιμος και όντως μέγας Μητοπολίτης Μαρωνείας (1954-1974), ο από Μυρέων και έπειτα Ν. Ιωνίας και Φιλαδελφείας (1974-1992) κυρός Τιμόθεος, κατά κόσμος Σταύρος Ματθαιάκης εγεννήθη εκ γονέων ευσεβών, του Εμμανουήλ και της Αικατερίνης το γένος Φραγκιδάκη, στην Αθήνα κατά το έτος 1914.
Τα εγκύκλια γράμματα εδιδάχθη στην Αθήνα και εν συνεχεία εφοίτησε στη Θεολογική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών αποφοιτήσας με βαθμό «άριστα» κατά το έτος 1935, τυχών και βραβείου από την Ακαδημία των Αθηνών. Μεταξύ των ετών 1935-1937 υπηρέτησε ως λαϊκός Ιεροκήρυξ και κατηχητής της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αθηνών στην περιοχή του Δήμου Ν. Ιωνίας. Κατά το έτος 1937 εχειροτονήθη Διάκονος υπό του μακαριστού Αρχιεπισκόπου Χρυσοστόμου Α΄ και υπηρέτησε ως Διάκονος και Ιεροκήρυξ στη Ν. Ιωνία και στον Βύρωνα Αττικής. Όντας Διάκονος, μεταξύ των ετών 1937-1939, διετέλεσε Στρατιωτικός Ιεροκήρυξ Μονάδων του Α΄ Σώματος Στρατού. Η εις Πρεσβύτερον χειροτονία του κατά το έτος 1940, κατόπιν σχετικής εντολής του αοιδίμου Αρχιεπισκόπου Αθηνών Χρυσάνθου (Φιλιππίδη) του από Τραπεζούντος, υπό του τότε βοηθού Επισκόπου Ταλαντίου Παντελεήμονος, προχειρισθείς ακολούθως σε Αρχιμανδρίτη υπό του αειμνήστου Αρχιεπισκόπου Αθηνών Δαμασκηνού. Στη συνέχεια διορίστηκε ως Εφημέριος και Ιεροκήρυξ στο ναό της Αγίας Ειρήνης όπου ανέπτυξε πρωτοφανή κηρυκτική και κατηχητική δράση. Στη διάρκεια του Ελληνοϊταλικού Πολέμου (1940-1941) υπηρέτησε ως στρατιωτικός ιερεύς με το βαθμό του Λοχαγού προσφέροντας τις υπηρεσίες του στο στρατιωτικό νοσοκομείο Θεσσαλονίκης και μετά την απελευθέρωση συνέχισε να υπηρετεί ως στρατιωτικός ιερεύς, κατά τα έτη 1944-46 στην ταξιαρχία Ρίμινι.
Το έτος 1941 διορίσθηκε εφημέριος, Ι. Προϊστάμενος και Ιεροκήρυξ στον Ι.Ν. Προφήτου Ηλίου Παγκρατίου, όπου ίδρυσε χριστιανικούς ομίλους Νέων, Νεανίδων και Κυριών, καθώς και λαϊκά συσσίτια. Παράλληλα έθεσε σε κυκλοφορία και το μηνιαίο περιοδικό «Λυχνία».