Γράφει ο Θεολόγος-Εκκλησιαστικός
Ιστορικός-Νομικός κ. Ιωάννης Ελ. Σιδηράς
ΠΑΣΧΑ ΚΥΡΙΟΥ
ΠΑΣΧΑ
ΑΝΑΣΤΑΣΗ
ΧΡΙΣΤΟΥ ΚΑΙ ΣΥΝΑΝΑΣΤΑΣΗ ΑΝΘΡΩΠΟΥ
·
Οντολογική πρόταση ζωής για την επέκεινα του τάφου πραγματικότητα.
· Ο υψιπέτης Θεοφόρος Πατήρ της Εκκλησίας Άγιος
Γρηγόριος ο Νύσσης θεολογεί για τις σωτηριώδεις οντολογικές συνέπειες της Αναστάσεως
στην ψυχοσωματική ύπαρξη του ανθρώπου.
Το άκουσμα και μόνον της λέξεως «Πάσχα»
γεννά αυθόρμητους συνειρμούς που μας οδηγούν στην εκ των νεκρών Ανάσταση του Θεανθρώπου
Ιησού Χριστού και συνακόλουθα η λέξη «Ανάσταση» καθίσταται συνώνυμη των λέξεων
«ζωή» και μάλιστα «αιώνια ζωή», «αφθαρσία» και «αθανασία» στην επέκεινα του
χοϊκού τάφου πραγματικότητα ως ευεργετική οντολογική συνέπεια για τον κτιστό,
θνητό και φθαρτό άνθρωπο, ο οποίος ως «έλλογο και αυτεξούσιο ον» στη διαχρονία
της πορείας του μέσα στον χωροχρόνο του επίγειου ιστορικού γίγνεσθαι επιθυμεί
διακαώς να υπερβεί το φάσμα του θανάτου θέτοντας αδιαλείπτως και ενίοτε με
απελπιστική απόγνωση, το φιλοσοφικό και θεολογικό μέγα ερώτημα: «Μετά θάνατον
τι;» ή «μετά τον τάφο τι;».
Την απάντηση στα καίριας οντολογικής σημασίας αυτά
ερωτήματα δίδει το ίδιο το ιστορικό και βεβαιωμένο γεγονός της Αναστάσεως του
Ιησού Χριστού, ο οποίος γενόμενος «πρωτότοκος εκ των νεκρών» προσλαμβάνει
ψυχοσωματικώς τη σύνολη ανθρώπινη φύση και την αφθαρτοποιεί. Ο Θεάνθρωπος
Χριστός «θανάτω θάνατον καταργεί» και αθανατοποιεί τον κτιστό και θνητό
άνθρωπο, γενόμενος «απαρχή των κεκοιμημένων».